Այս պատմվածքը Հուսեփ աղայի մաիսն էր, ով ապրում էր ծայրահեղ պայմաներում:Վաղուց էէր մահացել իր կինը և հիմա նա էր հոգ տանում իր երկու աղջիկների մասին, բայց իր դժվար աշխատանքի պատճառով՝ վերջում Հուսեփ աղան ինքնասպան է լինում: Իր փոքրիկ աղջիկներին թողելով բախտի քմահաճույքին:
Չէի սպասում նմանատիպ վերջաբանի բայց մեր օրերում նման դեպքեր շատ են լինում,շատերն են թուլանում և ինքնասպանության դիմում թողնելով
իրեն
հարազատներին
բախտի
քմահաճույքին:Շատ կցանկանայի
որ
Գրիգոր
Զոհրաբը
նաև
պատմեր
աղջիկների
կյանքի
մասին
իրենց
հոր
մահից
հետո,բայց դա ցավոք
չկար
պատմվացքում:
Այս նովելը մի վաճառական-գողի և չքնաղադեմ Վասիլիկի սիրո պատմությունն է ներկայացնում:
Զաբուղոն
կարողանում
էր
քանդել
բոլոր
դժվար
կողպեքները,
եւ
դա
իրեն
հաճույք
էր
պատճառում:Իսկ գողացած
իրերը
նվիրում
էր
իր
սիրեցյալին:
Բայց
օրերից
մի
օր
Վասիլիկն
առանց
հիմնավոր
պատճառների
որոշում
է
լքել
Զաբուղոնին:Մատնում
է
նրան
ոստիկաններին
և
դրանից
կարող
ենք
եզրակացնել
որ
Վասիլիկը
Զաբուղոյին
միայն
շահի
համար
էր
սիրում:
Վասիլիկի
հանդեպ
սերը
իր
վերջո
ստիպում
է
Զաբուղոնին
փախչել
բանտից,
նորից
տեսնելու
համար
նրան:
Սակայն
նա
շատ
է
զարմանում,
երբ
տեսնում
է
իր
սիրած
էակին
ուրիշի
գրկում,
նա
ցանկանում
է
սպանել
երկուսին
էլ,
սակայն
մի
ուժ
Զաբուղոյին
ստիպում
է
զենքը
դնել
մի
կողմ
եւ
նորից
վերադառնալ
բանտ:
Ճիշտնասատ ես սպասում էի որ Զաբուղոն կսպաներ իր սիրեցյալին բայց նա կարողացավ ուժեղ գտնվել և թողնել վերադառնալ բանտ
No comments:
Post a Comment