5 անմոռանալի օրեր Արցախում՝Գանձասարի ճամբարում:Տպավորությունները
շատ
մեծ
,հիանալի
օրեր
ենք
անցկացրել
ճամբարում,նոր ընկերներ
ենք
ձեռք
բերել՝լոռիից,վայոց
ձորից,արցախից:
Ինձ
շա՜տ
էր
դուր
եկել
Գանձասար
եկեղեցու
բակը
այնտեղ
շատ
հանիգիստ
էր
մենք
ժամերով
կարող
էինք
մնալ
այնտեղ:Ամենատպավորիչ
օրը
4-րդ
օրն
էր:Այդ օրը մենք մեր ջոկատով
ռեպորտաժ
պատրաստեցինք՝մեր
ջոկատի
ղեկավարը
ընկեր
Անհաիտն
էր,
իսկ
արդեն
երեկոյան
դիսկոտեկկազմակերպեցինք
ու
մինչև
ուշ
գիշերանդադար
պարեցինք
ուուրախացանք:Մենք նաև խարույկ
վառեցինք
որի
շուրջ
երգեցինք:Մեր ընկերներին
սովորեցրեցինք մեր պարերը ու երգերը:Նաև ծանոթացանք Գանձասար գյուղի բնակիչներից երկուսի հետ՝Հասմիկի ու Մարիաննայի,երկուսն էլ շհատ լավն էին ու մենք շատ կկարոտենք նրանց:Մենք մեր բոլոր նոր ընկերներին էլ շա՜տ կկարոտենք ու հոսով ենք որ մի օր նրանց նորից կտեսնենք:
Գարունը իր
հետ բերում
է առաջին
ծաղիկը՝ձնծաղիկը,և
հենց այդ
պահից մենք
հասկանում ենք
որ ազատվել
ենք մռայլ
ու ցուրտ
եղանակից,ու
արդեն սահուն
անցում ենք
կատարում դեպի
պայծառ,գունզգույն
ու թարմ
եղանակ:Շատ
եմ սիրում
գարնան այդ
թարմությունը,տրամադրության բարձրացումը:Սիրում եմ
գարնան ծաղիկները
ու ծառերի
վրայի բողբոջները,որոնք մի
այլ շունչ
են տալիս
ծառերին:Գարունը
մի նոր
կյանքի սկիզբ
է,քանի
որ գարնանն
ենք մեն
առույգանում:Մի
խոսքով ես
գարունը շատ
եմ սիրում
ու գարունը
իմ ամենասիրած
եղանակն է:
Ես և իմ մոլորակը
Բարև ձեզ:Ես Անին եմ և հիմա ձեզ մտովի կտեղափոխեմ իմ երևակայական մոլորակ:Ես հիմա ապրում եմ
<<Իմ մոլորակում>>:Իմ մոլորակը շատ գեղեցիկ է ու գունզգույն :Մյուս մոլորակների նման կլոր է սակայն նարնջագույն:Ես եմ ընտրել այդ գույնը հուսով եմ կհավանեք:Իմ մոլորակը ես համարում եմ իմ մտքերը,որտեղ ես ստեղծագործում եմ,և պատկերավոր
հայտնվում
եմ
իմ
քաղաքում,որը ես եմ ստեղծել:Իմ մոլորակը
իհարկե
տարբերվում
է
մյուս
մոլորակներից:Եղանակը
կախված
է
իմ
տրամադրությունից,եթե շատ բարձր
տրամադրություն
ունեմ
ուրեմն
արևը
շողում
է,իսկ եթե ընդհանրապես
տրամադրություն
չունեմ
մռայլ
եղանակ
է
լինում,իսկ երբեմն
անձրև
է
գալիս,:
Բոլոր
մարդիկ
բարի
են,և ամենակարևորը
իրար
հարգել
գիտեն:
Իմ
մոլորակում
ես
ունեմ
մի
քաղաք
որը
անվանակոչել
եմ
ուղակի
մտքեր,որտեղ
մարդիկ
կարող
են
բարձր
մտածել,ու ոչ ոք չի կարող
այդ
մտքերի
համար
իմ
մարդկանց
վատաբանել:Նաև ունեմ
կրթության
քաղաք,քաղցրավենիքի,սպորտի
քաղաք
էլի
շատ
ու
շատ
երևակայական
քաղաքներ:Եկեք ձեզ տանեմ
քաղցրավենիքի քաղաք,դուք կարող եք օգտվել ամեն ինչից,ամեն ինչ շա՜տ համեղ է:Ունեմ նաև շատ մեծ այգի,ուր կան շատ ծաղիկներ ու ծառեր՝ես եմ դրանք աճեցրել:Իմ մոլորակում մարդիկ նույնիսկ կարող են թռչել,ճախրել երկնքում,ի դեպ դուք էլ կարող եք փորձել շա՜տ զվարճալի է: Իմ մոլորակը ես եմ կառավարում,և փորձում եմ ամեն ինչ անել որպեսզի իդեալական ստացվի:
Շատ եմ սիրում երազել ու գոնե մի վարկյան պատկերացնել որ կա այնդպիսի մոլորակ,ու ամենակարևորը որ այդ մոլորակը
ես
եմ
ստեղծել:
Առաջին հերթին եղիր մարդ
Մենք չգիտենք մեր պատմությունը, մեր մշակույթը, այսինքն` մենք չենք հարգում ինքներս մեզ ըստ Թումանյանի:
Ճիշտ է, Թումանյանը իր հոդվածներով մեղադրում էր իր ժամանակակիցներին,բայց կարծում
եմ,
որ
հիմա
էլ
ոչինչ
չի
փոխվել:Հիմա էլ մենք չգիտենք
մեր
պատմությունը
մշակույթը:
Ես կարծում եմ, որ մի քանի տարի հետո էլ չենք իմանա,որովհետև չենք ցանկանում իմանալ: Մենք չենք գիտակցում, որ եթե չիմանանք մեր պատմությունը,մշակույթը,չենք կարողանա
հզոր
հայրենիք
ստեղծել:Մենք միայն
մեղադրում
ենք
մեր
հայրենիքին,մինչ դեռ հենց մենք ենք մեղավոր:
Չենք
գնահատում
այն,
ինչը
որ
ունենք,
անընդհատ
պահանջում
ենք
ավելին:Պետք է սովորենք
գնահատել
այն,
ինչը
որ
ունենք:Մենք ունենք
մի
<<հիվանդություն>>.
սովորություն
ունենք
դիմացիններին
մեղադրելու
մեր
դժբախտությունների
մեջ:
Իհարկե, ոչ ոք չի ծնվում բարի,ազնիվ,մարդիկ ժամանակի ընթացքում են ընտրում իրենց
ճանապարհը:Եթե բոլոր
մարդիկ
լինեին
բարի
ու
ազնիվ
Երկիր
մոլորակը կատարյալ կլիներ,բայց համաձայնեք, որ այդպիսի բան չի լինում,որ բոլոր մարդիկ լինեն բարի ու ազնիվ:Չեն լինում նաև կատարյալ մարդիկ:Մի խոսքով` Թումանյանը մեզ բոլորիս կոչ է անում լինել
առաջին
հերթին
մարդ,իմանալ
մեր
մշակույթը,
պատմությունը,կարողանալ
գնահատել
այն,
ինչը
որ
ունենք
:
<<Ուրիշ ճանապարհ չկա. ներսից է լինելու հաստատ փրկությունը, որովհետև ներսից ենք փչացած>>(
մեջբերում <<Դառնացած ժողովուրդ>>
հոդվածից):
Տպավորություններ Ողջաբերդյան ճանապարհորդությունից
Այսօր մենք միջին և ավագ դպրոցի սովորողներով գնացինք Ողջաբերդ, որտեղ և պետք է արտասանեինք Եղիշե Չարենցի բանաստեղծություններից: Ընկեր
Մարթայի
ուղեկցությամբ
մենք
առավոտյան
ժամը
10-ին
ուղևորվեցինք
դեպի
Գառնի՝Ողջաբարեդ:Եղանք
Եղիշե
Չարենցի
կամարի
մոտ,արտասանեցինք <<Ես իմ անուշ Հայաստանի>> և <<Էլի գարուն
կգա>>
բանաստեղծությունները:Ապա գնացինք
գյուղամեջ
և
կազմակերպեցինք
փոքրիկ
ֆլեշմոբ,գյուղացիների
հետ
համատեղ:Միասին
արտասանեցինք
Չարենցի
բանաստեղծություններից,
իսկ
հետո
հանդիպեցինք
մի
պապիկի
ով
մեզ
ուղեկցեց
Ողջաբերդի
մատուռը
տեսնելու:
Փոքրիկ
բայց
գեղեցիկ
մատուռում
մենք
մոմ
վառեցինք
ապա
բարձրացանք
փոքրիկ
քարանձավը
տեսնելու:
Ուրախ
ու
հագեցած
մեր
օրը
ավարտվեցՙ
և
մեզ
մնում
է
միայն
պատմել
Ձեզ
մեր
այսօրվա
արկածների
մասին:
Անի Մանուկյան,Մերի Թելունց
Կար չկար մի տղա կար:Այդ տղան շատ էր սիրում իր համակարգիչը,և առանց այդ համակարգչի
կյանք չուներ:Եթե նունիսկը լույսերը տանում էին,տղան դեպրեսիայի մեջ էր ընկնում և մինչև
լույսերը չէին տալիս նա չէր հանգստանում:Տղայի ընկերներից մեկը նրան առաջարկեց մի նոր
խաղ,որը ավելի <<ամրապնդեց>> տղայի և համակարգչի միջև ընկերությունը:Տղան
չէր կարողանում նույնիսկ մեկ վարկյան կտրվել համակարգչից:Տղան մեծանում էր իսկ նրա
ու համակարգչի մե~ծ սերը չէր կորում:Տղան արդեն այքան էր մեծացել որ պետք էր արդեն
ամուսնանար,բայց նա բացի համակարգչից ոչ մեկին չէր սիրում,և նա կայացրեց մի հիմար որոշում,նա
ամուսնացավ համակարգչի հետ:Եվ ապրեց համակարգչի հետ մինչև կյանքի վերջ:
Մենք սահադաշտում
Երեկ մենք ընկեր Լուսինե հետ դասերից հետո գնացել էինք սահադաշտ:Մինչ սահադաշտ
մտնելը
մենք
բաժանեցինք
Դիջիտեքյան
բուկլետներ:Արդեն
եկավ
սահադաշտ
մտնելու
ժամանակը:Սկզբից
մենք
չէինք
կարողանում
սահել,բայց չմուշկների
վրա
մի
քիչ
մնալուց
հետո,արդեն
որոշ
չափով
սովորեցինք
սառույցին:
Ճիշտ
է
այնքան
էլ
հեշտ
չէր
սահելը,բայց մենք ամեն ինչ անում
էինք
որ
հանկարծ
չնգնեինք,դա մեզ մոտ այնքան
էլ
լավ
չէր
ստացվում:Մենք իրոք շատ մեծ բավականություն
ստացանք
այս
ճամփորդությունից:
I love
sports. I think that everyone should be engaged in sports. I'm involved in
sports. I attended, basketball, and now I'm attending volleyball. Sport is a
great place in my life, because I want to be healthy and vigorous. I also like
to watch sports on TV. I look at volleyball, football, Big tennis I love the
summer and winter Olympic Games. My dad like football, and he watch football.
My lovely sportsman in big Tennis Rafael Nader football teams Barcelona. I advise everyone to get involved in
sports.
Dijitec Expo 2012-ի փակման օրը
Քանի որ այսօր Dijitec-ի փակումն էր, մենք` մեր անգլերենի ընտրության խմբով, գանցինք այնտեղ:Այս տարվա Dijitec Expo-ն անցկացվում
էր
ոչ
թե
Համալիրում,
այլ`
Մերգելյան
համալսարանում:
Մեր
տաղավարը
կարծես
թե
ամենամեծն
էր,
քանի
որ
մենք
բերել
էինք
մեր
պլանետարիումը,
աստղադիտակը,
էլեկտրոնային
գրիչները
և
այն
ամենն
ինչ
մենք
օգտագործում
ենք
դասի
ժամանակ:
Սկսեցինք
շրջել
տաղավարներով:
Շատ
հետաքիրքիր
տաղավարներ
գտանք:
Խաղացինք
X-box և
այլ
խաղեր:
Նաև
դրսում
կազմակերպեցինք
Flash Mob, որին միացան այլ մարդիկ: Մի խոսքով լավ ուրախացանք: Պարելուց հետո բարձրացանք մեր տաղավար: Շատ մարդիկ էին մոտենում մեզ և մենք շատ բարեհամբյուր ներկայացնում էինք նրանց
մեր
կրթահամալիրը:
Պլանետարիում
շատերն
էին
ուզում
մտնել:
Նաև
անցկացվում
էր
խաղարկություն,
բայց
կարծես
թե
ոչ
ոք
չմասնակցեց,
քանի
որ
չիմացանք
երբ
և
ինչպես
էր
այն
անցկացվում:
Արդեն
քաղցած
էինք,
և
իմացանք,
որ
առաջին
հարկում
պատրաստում
էին
հոդ-դոգեր,
դե
մենք
էլ կերանք` այքան համեղ էին (P.S. Կարողա նաև սոված էինք, դրա համար էլ համեղ էր թվում): Կար նաև լողավազան....Այնքան շոգ էր, որ քիչ էր մնում,
իսկապես,
այդպես
շորերով
մտնեինք
ջուրը:
Ի
դեպ,
իմացանք,
որ
իսկապես
ինչ-որ մեկը շոգին
չդիմանալով
մտել
էր...
:D
Անի Մանուկյան և Եվա Մարկոսյան
Մեր առօրյան Կրթական Expo ցուցահանդեսում
Մենք հիմա գտնվում ենք Expo ցուցահանդեսում: Նախ շրջեցինք
ցուցահանդեսի
բոլոր
տաղավարներով,
կրթական
հաստատությունների
ներկայացուցիչներից
հարցազրույց
վերցրեցինք
տարբեր
լեզուներով`հայերեն,անգլերեն,
ռուսերեն`
չմոռանալով
ներկայացնել
նաև
մեր
կրթահամալիրը
:
Մենք նաև կազմակերպեցինք Flashmob և պարեցինք ուրախ-ուրախ:
Այս պահին խաղաղ է, այդքան շատ այցելուներ չունենք, բայց սպասում ենք: Ասենք, որ մեր կրթահամալիրով հետաքրքրվողներ կան:
Առայժմ այսքանը:
9-2 դասարան
Я иногда опаздываю
Я иногда опаздываю потому что утром мне трудно стать.Я не люблю опаздывать но так
иногда получается На уроках я опаздываю на 2 или 3 минуте. Я опаздываю из за
того что я задерживаюсь у учителей кроме того иногда опаздываю после длинной
перемены,но обычно я бываю во время и пытаюсь везде успевать. Я думаю что
опаздывать на уроки это безответственность
если можешь опоздать, то нужно иметь хотя бы оправдание.
Ես Հայաստանի անկախության օրը նշեցի բարձունք հաղթահարելով:Մենք առավոտյան
ժամը
9:00 շարժվեցինք
դեպի
Բջնի`հաղթահարելու
այնտեղի
ամենաբարձր
գագաթը:Մի քիչ բարձրացանք
կանգ
առանք
մի
քիչ
հանգստացանք,
սնվեցինք
և
շարժվեցինք
վերև:Այնտեղ
մենք
տեսանք
մի
քանդված
ամրոց,որի վրա էլ ծածանեցինք
մեր
Հայաստանի
և
Մխիթար
Սեբաստացի
կրթահամալիրի
դրոշները:Երգեցինք
կրթահամալիրի
հիմնը,որից հետո շարժվեցինք
մյուս
եկեղեցի
որը
գտնվում
էր
մյուս
մարձունքի
վրա:Շարժվեցինք
այնտեղ
և
տեսանք
Ս.
Սարգիս
գմբեթավոր
խաչաձև
եկեղեցին(Հայաստանի
նույնատիպ
եկեղեցիներից
ամենափոքրն
է):Եկեղեցին
այնքան
փոքր
էր
հազիվ
էր
3-4 մարդ
տեղավորվում:Այսպես
մարձունքներ
հաղթահարելով
և
դրոշները
ծածանելով
էլ
անցկացրել
եմ
Անկախության
տոնը:
Իմ ամառային արձակուրդները
Ամառային արձակուրդները ինձ համար շատ հետաքրքիր անցան:Եղել
եմ՝Տատևիվանքում,Արցախում,,Սևանում,գյուղում
այն
գտնվում
է
Տավուշի
մարզում,նաև տեսել
եմ
Սատանի
կամուրջը:Շատ գեղեցիկ
էր
Արցախը
ես
առաջին
անգամ
էի
լինում
այնտեղ,հիանալի
բնություն
ուներ:Տաթևի
վանքն
էլ
շատ
առանձնացավ
իր
գեղեցկությամբ,
ես
շատ
նոր
բաներ
իմացա
այդ
վանքի
մասին
իսկ
Սատանի
կամրջի
մասին
խոսք
չկա
շա՜տ
գեղեցիկ
էր:Նաև կարդացել
եմ
գրքեր՝Ռաֆֆու
Սամվելը
և
Շիրվանզադեի
Քաոսը,ինձ երկու
գրքերն
էլ
շատ
դուր
եկան,
հատկապես
դուր
եկավ
Սամվելը:Նաև հետաքրքիր
նորություններ
եմ
կարդացել
ինտերնետից:Անհամբեր
սպասում
եմ
թե
երբ
է
դպրոցը
բացվելու,արդեն
ձանձրանում
եմ
տանը:Ահա այսպես
անցան
իմ
ամառային
արձակուրդները,հետաքրքիր
և
հագեցած:
Վեներան մեր աչքերով
Հունիսի 6-ին ժամը 6-ին հավաքվեցինք Անդրանիկի արձանի դիմաց և այնտեղից շարժվեցինք դեպի Հաղթանակի զբոզայգի,որպիսզի տեսնենք թե ինչպես է Վեներա մոլորակ է անցնում է արեգակի խողավակի միջով:Մենք մեր աստղադիտակը նոր էինք փորձարկում և փորձարկումը շատ հիանալի անցնավ:Շատ գեղեցիկ տեսարանի ականատես եղանք ամեն ինչ շատ գեղեցիկ ու հիանալի էր:Մենք շատ բարձր տրամադրություններով եկանք
դպրոց:
No comments:
Post a Comment