Ցտեսություն իմ շատ սիրելի դպրոց

Արդեն 12 տարի է` սովորում եմ կրթահամալիրում, ու արդեն պահը հասել է, որ ասեմ ` ցտեսությո՛ւն, իմ  շա՛տ սիրելի դպրոց:

Կրթահամալիրը ինձ համար դարձել է իմ փոքրիկ աշխարհը, որից շատ դժվարությամբ պիտի բաժանվեմ: Իրականում չեմ էլ պատկերացնում այդ: Կրթահամալիրը ինձ համար ուղղակի դպրոց չի եղել, այն շատ մեծ հնարավորությունների աշխարհ է եղել, որին միայն  շնորհակալություն ասելը շատ քիչ կլինի : Եկել է ժամանակը` հետ նայելու, փնտրելու մանկության ոտնահետքերս: Տեսնես տասներկու տարում քանի˜քայլ արած կլինեմ նոր-միջին-ավագ դպրոցների ճանապարհին, քանի˜ անգամ բացած-փակած կլինեմ դպրոցի հյուրընկալ ու միշտ բաց դուռը (այն երբեք փակ չի եղել ու վստահ եմ` չի լինի):

Երևի սկսեմ Նոր դպրոցից: Նոր դպրոցում անցան մանկությանս անհոգ ու գունազարդ  տարիները: Երբ առաջին անգամ ոտք դրեցի դպրոց, շատ էի վախենում, բայց իմ առաջին և շատ սիրելի ընկեր Լուսինեի շնորհիվ  հենց առաջին օրից շատ սիրեցի իմ դպրոցը: Շնորհակալ եմ բոլոր նրանցից, ովքեր ինձ ընկեր դարձան, իրենց  հոգատարությամբ ու ժպիտով իմ մանկության տարիները  ավելի վառ գույներով լցրին:

Միջին դպրոց , մի փոքր ավելի բարդ, հասուն ու ավելի պատասխանատու տարիներ, հմտություններ, կարողությունների ձեռքբերման տարիներ: Երևի ամենակարևոր տարիները: Ավագ դպրոցում շատ ավելի հասուն ու արդեն ինքնուրույն դարձա, ու ինչքան ժամանակը անցնում է, ու գալիս է ավարտելու պահը, հասկանում եմ, որ չեմ ուզում թողնել դպրոցը: Հիմա ինձ մոտ այդպես է:  Ամեն ինչ փոխվեց. հիշու՞մ եք, չէ՞. «գիտակցությունը հաջորդեց...»: Նոր նվաճումներ, նոր ընկերներ, նոր ու ինքնուրույն որոշումներ: Կաթիլ-կաթիլ, օր առ օր  ինքնուրույն մարդ-քաղաքացու ձևավորում, նորանոր կարողությունների ձեռքբերում, մասնագիտական կողմնորոշում: Ակումբային գործունեություն, բազմաթիվ ճամփորդություններ` արկածներով, նոր ընկերներով, մեկը մյուսից հետաքրքիր նախագծերով: Բարդույթներից ձերբազատում. երևի իմ ձեռքբերումներից ամենա-ամենա կարևորը: Ինձ սովորեցրին, ու ես սովորեցի ազատ լինել, սովորեցի ճիշտ, խելացի օգտագործել այն: Շատ երազանքներ ունեմ, նպատակներ: Պիտի աշխատեմ, պիտի ձգտեմ դրանք իրականացնել: Պիտի դառնամ իմ երկրի իսկական քաղաքացի: Եղել եմ սեբաստացի ու պիտի միշտ մնամ սեբաստացի: Ու գիտեմ` կրթահամալիրի դռները միշտ բաց կլինեն իմ առջև: